Minął już jakiś czas, a w nas wciąż układają się tamte dni. I choć życie znów pochłonęło nas ilością zdarzeń i spraw, czujemy, że energia tego spotkania wciąż krąży i transformuje. 

Dziękujemy Wam za przyjazd, udział, bądź spieranie na odległość. Wiemy, że wiele, wielu z Was z różnych względów nie mogła się pojawić. 

Dziękujemy z całego serca 13 Grandmothers za możliwość doświadczenia tego spotkania, bycia żywym przykładem, jak życie, na każdym swoim etapie jest pełne energii i znaczenia.  

Marcie Konfederak i Pawłowi Lasomiłowi Przybylskiemu za trzymanie kręgu. 

Dziękujemy Notburdze Fischer, która za przepiękny warsztat, za każdym razem jesteśmy w zadziwieniu i uznaniu, jak potrafi poprowadzić grupę przez proces!

Dziękujemy Agacie Szlęk, która była polsko-angielskim głosem i pomagała nam zrozumieć się nawzajem. 

Ricie Paulinie Kłysik za dokumentowanie całego wydarzenia. Już niebawem będziecie mogli zobaczyć jej zdjęcia.

Dziękujemy Oli Stankiewicz za badanie socjologiczne dotyczące Siostrzeństwa, poniżej możecie przeczytać jej artykuł: Hasło – siostrzeństwo – refleksje z krótkiego badania socjologicznego..

Dziękujemy Natalii Żuk- Michałowskiej, która sfinalizowała nasze starania, aby słowo Siostrzeństwo trafiło do słownika neologizmów. I dziękujemy Pani Profesor Katarzynie Kłosińskiej za umieszczenie go tam właśnie 🙂

Dziękujemy Marice i Karinie, patykowym siostrom, które dbały o przestrzeń, umożliwiły nam sadzenie drzew i wsparły nas w całym tym procesie 🙂

W końcu dziękujemy naszemu Zespołowi i naszym Partnerom, którzy wspierali nas na rozmaite sposoby w trakcie przygotowań i na samym wydarzeniu.

Prawie jak na Oskarach 😉

Chcemy Was zaprosić na szczególne wydarzenie. Zostałyśmy poproszone przez The Council of European Grandmothers – councileugrandmothers.eu, czyli Europejską Radę Babć, do zorganizowania ich zgromadzenia. Od 2015 roku, co 9 miesięcy spotykają się w różnych krajach Europy, tym razem wybrały Polskę 🙂 Tematem tej edycji będzie Siostrzeństwo. Jesteśmy wzruszone i wdzięczne, że możemy zaangażować się w ten projekt. Wierzymy, że w naszej, polskiej społeczności jest on niezmiernie ważny i potrzebny.

„Jesteśmy Starszymi Kobietami, które utworzyły Radę pielęgnującej mocy, naturalnej mądrości i chęci zrobienia tego, co możemy, aby wspierać, osiągnąć i utrzymać zdrowe środowisko życia – w naszych czasach, dla dzieci, wnuków i przyszłych pokoleń. Z naszej perspektywy, każdy w głębi duszy ma dostęp do swojej naturalnej mądrości, która wie, co z każdym oddechem należy robić, aby wspierać system życia na Ziemi. Naszą wizją jest wspieranie tej zdolności i zachęcanie ludzi do dostrzegania i wykorzystywania swojej mądrości. Sieć życia, która utrzymuje całe życie na Matce Ziemi, jest utkana z kolorów różnorodności. Dzięki temu staje się żywa i odporna. Jak prawdziwe Siostrzeństwo może to pielęgnować?”  

Na spotkanie w Polsce zapraszamy kobiety i mężczyzn w różnym wieku, zapraszamy osoby z całej Europy. Szczególnie otwieramy się na moc i mądrość młodych ludzi. Zapraszamy do dzielenia się, inspirowania i wzmacniania pola pokoju i akceptacji, w którym powstaje wewnętrzna mądrość. To wszystko razem wspiera żywy system, do którego wszyscy należymy. W 2024 roku współtworzymy Spotkanie Rady wraz z kobietami z Polski z Łódzkiego Centrum Gestalt. Podczas Spotkania tworzymy pełną zaufania przestrzeń do dialogu, pojednania, muzyki, aktywności, sztuki i kontemplacji. Chcemy wspólnie zbadać, w jaki sposób możemy wspierać zmiany w tym trudnym czasie. Podczas konferencji chcemy zwrócić uwagę na lokalne działania związane z tematem i zbadać, w jaki sposób odpowiadają one na następujące pytanie:

Kiedy kobiece jakości idą w parze z siostrzeństwem mogą zdziałać wiele dobrego w różnych obszarach życia na ziemi.  Nasza naturalna zdolność do współtworzenia życia, dawania i wspierania go wydaje się być szczególnie cenna w tym momencie. 

Siostrzeństwo – słowo, które, co całkiem uzasadnione, narzuca skojarzenia genetyczne bo przecież siostra to najbliższa osoba w tej samej linii pokrewieństwa, to bliski członek rodziny. Bliskość tę wyznaczają w tym przypadku więzy krwi.   

Pojęcie „siostrzeństwo” można jednak rozpatrywać na różnych poziomach, łącząc teorie  pokrewieństwa, rodziny, socjalizacji oraz emocji. W kontekście socjologicznym, siostrzeństwo można definiować jako więź, która niekoniecznie opiera się na biologicznych powiązaniach, lecz na wspólnocie, wsparciu emocjonalnym, wzajemnym zrozumieniu i lojalności między kobietami. Może być ono, rozumiane jako rodzaj relacji opartej na symbolicznym społecznym pokrewieństwie, nawet jeśli nie ma faktycznej więzi krwi. Kobiety mogą utożsamiać się ze sobą na bazie wspólnych doświadczeń i wartości. Podejście takie ilustrują wypowiedzi kobiet, które  zostały poproszone o zdefiniowanie tego słowa: „Siostrzeństwo to wsparcie jakie daje jedna kobięta drugiej”, „to spotkanie bratniej duszy”, „to moja przyjaciółka – zawsze mogę na nią liczyć, jest moim wsparciem i zrozumieniem”, „to bliska osoba, która rozumie cię bez słów”, „siostrzeństwo to wspólne liczenie na siebie, to wybaczanie i kiedy ma się ten sam vibe na wszystko”, „to radość, z tego, że ma się osobę, na którą zawsze może się liczyć”, „to porozumienie na bazie wartości i celów życiowych i zrozumienie, kiedy się nam cele rozmijają”, „dla mnie poczucie, że nie mamy wątpliwości, że wiemy jakbyśmy postąpiły w naszych życiu jest poczuciem siostrzeństwa z moją kuzynką, która zresztą jest moją przyjaciółką”.

Siostrzeństwo w ujęciu społecznym, może być rozszerzeniem rodziny o relacje oparte na wspólnocie, solidarności i wzajemnej trosce, szczególnie w kontekście wsparcia emocjonalnego i codziennego funkcjonowania. „Każdy powinien mieć taką osobę bliską, którą może nazwać siostrą – nawet taką przyszywaną (…) ja mam taką bratnią duszę od liceum, znamy się już ponad 20 lat i zawsze mogłyśmy liczyć na siebie, niezależnie od tego, co działo się w naszym życiu – na dobre i na złe”, „moja sąsiadka jest moją siostrą z wyboru – zaczęło się banalnie – kiedy zapomniałam kluczy, to po szkole szłam do niej posiedzieć aż rodzice wrócą z pracy. A potem to już celowo nie brałam kluczy 😀 – razem odrabiałyśmy lekcje, robiłyśmy kanapki lub wychodziłyśmy z psem a potem wraz z dorastaniem już wszystko robiłyśmy razem i wszystko o sobie wiedziałyśmy (..) i tak jest do dzisiaj nawet gdy teraz mieszkamy w innych częściach miastach i każda ma swoją rodzinę.”, „z moją siostrą z wyboru – teraz tak ją nazywam, miałam trudne początki bo posadzono nas w jednej ławce – a to była szkoła podstawowa, razem też wracałyśmy do domu bo przywozili nas rodzice nawzajem. I tak to się zaczęło od siedzenia w ławce, pożyczenia długopisu i wracaniu jednym samochodem a teraz jest wspólne chodzenie na imprezy i pożyczanie ciuchów”. Przytoczone historie odwołują się do nawiązania relacji siostrzeństwa w młodym wieku, podczas dzieciństwa, jednak również proces socjalizacji wtórnej, obejmuje kształtowanie się relacji społecznych w dorosłym życiu, w tym przyjaźni. Siostrzeństwo może być formą socjalizacji grupowej, w której kobiety uczą się wspierania się nawzajem i budowania wspólnoty, dostrzegania, że ich sposób myślenia, postrzegania otaczającej rzeczywistości jest podobny co daje im poczucie akceptacji i przynależności: „swoją przyjaciółkę, którą postrzegam w kategoriach siostrzeństwa poznałam w pracy – od razu zobaczyłam, że się dogadamy i tak się stało (…) mamy dzieci w tym samym wieku, co też nas połączyło, że mogłyśmy liczyć na siebie w takich troskach i problemach codziennych, jak choroba dziecka czy pomoc w opiece”, „czasami ludzie powiadają, że najbliższe przyjaźnie zawiera się w  dzieciństwie i pewnie dużo w tym racji lecz ja poznałam swoją siostrę już jako dorosła osoba – na kursie (…) to było magiczne – spojrzałam na nią i wiedziałam, że się zaprzyjaźnimy, mało tego wiedziałam, że ona jest moją siostrą emocjonalną! Mamy ogrom podobieństw do siebie – na początku wciąż się zadziwiałyśmy jak wiele nas łączy, nawet fizycznie jesteśmy do siebie podobne – nie wyobrażam sobie życia bez niej, to ważna osoba i nasza przyjaźń oparta jest na głębokiej relacji i miłości do drugiego człowieka.”, „sama nie mam rodzeństwa ale siostrzeństwo jest dla mnie czymś ważnym bo fajnie jest mieć bratnią duszę – moją jest Wiktoria – rozumiemy się bez słów, znamy się już 11 lat (…) po pierwszej rozmowie wiedziałam już, że to jest to – te same ciuchy, vibe, gust muzyczny (…) teraz ona mieszka w Niemczech ale nie ma dnia, abyśmy ze sobą nie porozmawiały – na wszystkie tematy bez skrępowania i w zrozumieniu”, „od pierwszego spotkania wiedziałam, że to będzie ważna relacja, zaczęło się od rozmowy o kosmosie i „ufoludkach” a skończyło się na głębokiej przyjaźni opartej na zaufaniu, wzajemnym wsparciu i na siostrzeństwu, które trwa niezależnie od trosk, problemów i naszej zmiany indywidualnej”. 

W kontekście teorii postaw społecznych, można uznać, że siostrzeństwo ma silny komponent emocjonalny – relacja ta może przypominać głęboką, opartą na zaufaniu przyjaźń, w której emocje, takie jak lojalność, miłość i wsparcie, odgrywają kluczową rolę. W relacji z przyjaciółką siostrzeństwo może wyrażać się w głębokiej więzi emocjonalnej, w której obie strony wzajemnie się wspierają, dzielą swoje doświadczenia i radości: „jest w moim życiu kobieta, która jest mi bliska jak siostra, to osoba znacznie starsza ode mnie – właściwie to mogłaby być moją babcią a jednak czuję w niej siostrę. Nigdy nie miałam siostry i zawsze o niej marzyłam a Katarzyna zapełniła te pustkę – możemy na siebie liczyć, cieszyć się i wymieniać nasze życiowe obserwacje, radości i troski. To wyjątkowe doświadczenie dla mnie, jesteśmy sobie bliższe niż niektóre osoby z rodziny”, „mam kobietę, z którą łączy mnie siostrzeństwo – to zabawne bo ja mam brata jednak mam kobietę obok siebie, którą mogę nazwać siostrą. Mówią, że jesteśmy do siebie bardzo podobne – znamy swoje sekrety, mamy porozumienie bez słów, czujemy się bezpiecznie ze sobą a co ciekawe to siostra ale mojej mamy – i ta różnica wieku duża między nami, nie ma żadnego znaczenia. Każdemu życzę takiej relacji”, „nie wyobrażam sobie życia bez mojej przyjaciółki – ona jest takim filarem mojego życia – jest moją bratnią duszą, moją siostrą i najbliższym człowiekiem (…) wiem, że zawsze mogę na nią liczyć a ona na mnie”, „poznałam ją gdy miałam 9 lat – zawsze mogłam na nią liczyć, to ona pierwsza mnie w pełni zaakceptowała, sprawiła, że czułam się wyjątkowo, rozumiała moje dziwactwa i traktowała je jako normę. Przy niej mogę być na prawdę sobą – leśną kobietą, która łączy się z naturą i zakłada kalosze i się nie goli pod pachami a ona przyjeżdża do mnie w tych swoich szpilkach i wąskich spódniczkach i tak wyglądamy razem jak z różnych bajek a jednak z tej samej”. „Zosia ma 61 lat i choć dzieli nas 30 lat różnicy to ona jest moją siostrą – moją bratnią duszą, nie ważne, że mogłabym być jej córką – ona daje mi poczucie opiekowania się mną, że czuję się widziana i słyszana a ona mówi, że daję jej energię i spontaniczność (…) tak się uzupełniamy w swoim siostrzeństwie”, „największe szczęście chyba to, gdy siostrzeństwo krwi i dusz i emocji się ze sobą pokrywa – ja mam to szczęście – moja siostra nawet gdyby nie była moją siostrą i tak bym ją znalazła na tej ziemi i wybrała na moją siostrę emocjonalną 😀 – z nią wszystko jest łatwiejsze”.

Siostrzeństwo można więc zdefiniować jako formę bliskiej, niemal rodzinnej relacji między kobietami, która opiera się na solidarności, wsparciu, wspólnych doświadczeniach oraz emocjonalnym przywiązaniu. Jest to kategoria społeczna, która pozwala tworzyć wspólnoty i więzi, niezależnie od formalnych, biologicznych więzi krwi. Dla niektórych to rodzaj duchowego połączenia, dla innych głownie poczucie bezpieczeństwa czy „wspólnie spędzany czas z porozumieniem bez słów”. Nie ulega wątpliwości, że „siostrzeństwo” to zjawisko emocjonalno – społeczne nadające ogromną wartość naszemu kobiecemu życiu. Niezależnie od wieku, pozycji społecznej, pochodzenia czy wykształcenia wszystkie czujemy to samo – bliskość myśli, wartości, celów a przede wszystkim zrozumienie i jak mówi jedna z rozmówczyń – „to dar, jaki my kobiety możemy podarować sobie nawzajem”. Wykorzystujmy tę silną energię, dbajmy o nią i rozwijajmy dla siebie i innych – bądźmy dla siebie wsparciem niezależnie od miejsca i momentu w życiu.

Siostrzeństwo może być też rozumiane jako alternatywa dla tradycyjnych struktur rodzinnych, stereotypowego postrzegania kobiet czy dyskryminacji – szczególnie w społeczeństwach patriarchalnych. To nasza przestrzeń do bycia widocznymi, zrozumianymi a czasami walczącymi o swoje prawa. Siostrzeństwo to również siła kobiet, którą możemy wykorzystywać do budowania społeczeństwa opartego na akceptacji różnorodności i równym traktowaniu. I w duchu tych rozważań, z pewną dozą humoru zachęcam do wprowadzenia pojęcia „siostrzeństwo” jako alternatywę zakresu pojęciowego terminu „bratnia dusza”. 

Dziewczyny, kobiety, siostry, osoby kobiece – niech moc będzie z nami! 

Dni otwarte:  28-29 września 2024 

Miejsce: Patyki Las Możliwości, Kolonia Łobudzice 18D, Zelów, tel.: 693000060

około 50 km od Łodzi, około 2 km od Zelowa

Mail: kontakt@patyki.com.pl

Rezerwacja zakwaterowania:
bezpośrednio w „Patyki Las Możliwości” w tytule napisz: Konferencja Rady Europejskich Babć: kontakt@patyki.com.pl,

Zamówienie wyżywienia: kontakt@patyki.com.pl

Inne opcje zakwaterowania w okolicy: 

https://przypatykach.pl biuro: +48 512 335 991 mail: rezerwacje.przypatykach@gmail.com

http://www.restauracjalafayette.pl

Zgłoszenie udziału w konferencji:

W celu wsparcia tej inicjatywy organizujemy zbiórkę która w części pokryje koszty organizacyjne ale przede wszystkim będzie przeznaczona na przyszły projekt wspierający Kobiety. Jeżeli chcesz również wesprzeć naszą inicjatywę możesz zrobić to pod poniższym linkiem na stronie pomagam.pl:

Projekt jest objęty patronatem burmistrza miasta Zelów.